TOPLAM YAKITIN KRANKA GİRMESİNDEKİ ETKİSİNİ VE KALİTELİ YAĞLARIN BU PROBLEMDEKİ ÖNEMİNİ AÇIKLAMAKTADIR .
Yakıt yanma odasında tam olarak yakılmadığında ne olur? Bu sorunun yanıtı, bazı arızaların da sebebidir, yani yakıtın krank karterine doğru akma eğilimindedir . Aslında, piston eteği boyunca krank karterine doğru akar ve burada motor yağı ile karışır.Özellikle dizel partikül filtresi'ne sahip araçlarda bu durum daha sık görülür.
Partikül filtreniz ile ilgili temizlik uygulamaları yapılırken göz ardı edilen ve sıkca rastlanan sorunlardan biri kimyasallar.Bu kimyasallar Rejenerasyon sırasında yanmadıkları için oluşan basınçtan dolayı motor yağı ile mazotun karışmasına sebep olur.Böyle bir problemle karışlaştıysanız kesinlikle dizel partikül filtrenizi tekrar tekrar gözden geçirin.
Bu anormal meydana geldiğinde, bir dizi etki vardır. Bunlardan biri, astar duvarlarının, piston eteğinin ve segmentlerin yıkanmasıdır, bu da yakıtın yağı sildiğini , alanı yağlamadan bıraktığını ve astar duvarlarının cilalı olduğunu ima eder .
Bu, her şeye büyük bir temizlik verilmiş gibi görünse de, gerçeklerden başka bir şey olamaz: gerçekte, yağlayıcı eksikliği , yüzeylerin birbirine sürtünmesi anlamına gelir , bu da aşınmaya neden olur. Cilalandığında, astarın yağlayıcıyı bölgede tutması daha zordur , bu da pistonun ve astarın kendisinin tutulması gibi hatalara yol açabilir .
YAĞ SEYRELTME
Kartere sızan yakıtın bir başka etkisi de yağ seyreltmesidir. Bu, yağlayıcının viskozitesini kaybetmesine neden olur , yani oluşan filmler daha zayıftır ve çubuk yataklar ve krank mili alanları gibi belirli noktalarda oluşabilecek yüksek yüklere daha az dayanabilir .
Viskozite çok düşerse ne olur ? Bu, metal yüzeyler arasında temasa neden olarak sürtünme nedeniyle yatakların hızlı aşınmasına neden olur.
Karterden geçen yakıtın üçüncü bir etkisi biyoyakıt ile ilgilidir . Şu anda, hem dizel yakıt hem de benzin, formüllerinde biyoyakıt içerir (ilk durumda biyodizel ve ikincisinde biyoetanol).
Yakıt, karterdeki yüksek sıcaklıklara maruz kaldığından , bir kısmı buharlaşır, yani dizel yakıt durumunda, biyoyakıtın kısmı konsantre olur. Bu, biyodizelin dizel yakıttan daha az akışkan ve daha viskoz olmasına neden olur ve bu da yağlayıcının kalınlaşmasına neden olur.
Örneğin:% 7 biyodizelden oluşan bir dizel yakıt alırsak, dizel yakıt kısmı karterde buharlaşır, yani biyoyakıt konsantrasyonu biyodizelin% 10'undan fazla olabilir. Bu etki nedeniyle, yağlayıcı ve yakıt karışımının viskozitesi artar ve yataklardaki aşınma önemli ölçüde hızlanabilir.
KURTARMA İÇİN YENİ TEKNOLOJİLER
Karterden geçen yakıt sorunu son yıllarda azalmış görünmektedir. Bu bağlamda, ağır vasıtalar üzerinde gerçekleştirilen ANAC analizleri , analiz edilen motor yağı örneklerinin% 5'inden fazlasının yakıt içerdiğini göstermektedir, ancak 2009'dan önce araçlarda konsantrasyon daha yüksek olmuştur . Bu, mevcut yakıt enjeksiyon sistemlerini kullanarak yanmanın bu sorunu iyileştirdiğini göstermektedir.
Hafif hizmet araçlarına gelince , yağ seviyesinin azalmak yerine arttığı birkaç durum gözlemlenmiştir, bu da seviyenin yağ çubuğu üzerindeki maksimum işareti aştığı birkaç durumla sonuçlanmıştır. Bu iyi bir haber gibi görünse de, öyle değildir: bu gibi durumlarda, sadece aynı seyreltme problemi meydana gelmez, aynı zamanda özellikle de ciddidir, bu gibi durumlarda yakıt konsantrasyonu çok yüksektir ve hızlı aşınmaya neden olabilir ve motor arızası . Bazen bu durumda basınçta ve / veya güçte bir düşüş tespit edebilirsiniz .
Bazı üreticiler, uyarı işareti olarak maksimum işaretin üzerine yeni bir çentik ekledi. Aşırı seviyede bir artış fark ederseniz , yağlayıcıyı değiştirmek için kilometre aralığını yarıya indirmelisiniz . Bu talimat, aracın bakım kılavuzunda yer almaktadır ve garantiyi sürdürmek için uyulması gerekir .
Ayrıca, yağlama maddesi tüketilirken (10.000 kilometrede 1 litre) ve yakıtla değiştirilirken , katkı maddelerinin konsantrasyonu azalır, yani motorun koruyucu etkilerinin bir kısmı kaybolur.
Dizel otomobillerin özel durumunda, dizel yakıt, rejenerasyon sırasında enjeksiyon sonrasında kartere girer, böylece yakıt gazları kartere ulaşabilir ve ısı sağlayarak rejenerasyon sürecine yardımcı olabilir. Tüm dizel yakıtlar gaza dönüşmediği için, yakıtın bir kısmı, yağlanan yağ seyrelmesini üreten kartere girer.
Benzinli otomobillerle ilgili olarak, daha fazla yakıt tasarrufu ve daha az kirletici emisyonlar yoluyla enerji verimliliğini artırmak amacıyla TGDI motorlarını , bu yakıtın turbo ve doğrudan enjeksiyonu ile ticarileştirmeye başlıyorlar . Bu motorların artan popülaritesi , yağlarda daha yüksek bir benzin yüzdesinin yanı sıra, yağlayıcılar için daha yüksek sıcaklıklar ve çalışma basıncı anlamına gelecektir .
Kısacası, yakıt yağlayıcı ile karıştığında, yağın viskozitesini azaltır , yani viskozite, motorun bazı kısımlarında ağır yüklere ve hızlara dayanabilen bir yağ filmi oluşturmak için çok düşük olabilir. Bu, metal yüzeyler arasında sürtünme ve parçaların aşınması ile sonuçlanır.
Bu nedenle, biyoyakıtın neden olduğu ek etkilerin yanı sıra yakıtla seyreltmeye dayanabilen uygun şekilde formüle edilmiş, yüksek kaliteli bir motor yağı kullanmak çok önemlidir . Bunun ne kadar önemli olduğunu göstermek için, ACEA bu alanda iki test gerçekleştirmiştir: biyodizelin motor üzerindeki etkilerini kontrol eden CEC L-104 (piston, halkalar ve tortu oluşumu); ve yakıt varlığını ve ürettiği etkileri, özellikle biyodizeli kontrol ettiği GFC-Lu-43 A11 (biyoyakıt varlığında oksidasyon).
Bu testlerin bir sonucu olarak, yağlayıcı, seyreltme veya çoğaltma durumunda motorunu koruma kapasitesini daha iyi koruyabilir ve kapasitesini artırabilir .
